Rodzinną sytuację pogarsza stały brak pieniędzy, zatem piątego września 1950 roku Al z synami znowu zamieszkuje u szwagierki Delores Hall. Opowiadał Leon - Ciocia Delores, niech Bóg jej wynagrodzi, zorientowała się, jak ciężko jest tacie, i postanowiła pomóc. Mimo, że ona i jej mąż, wujek Bob, sami mieli ośmioro dzieci, regularnie proponowała, że zaopiekuje się Busterem i mną. Nie wiem, co byśmy zrobili, gdyby nie próbowała ulżyć naszemu tacie… Któregoś dnia Hendrixów odwiedza siostra Nory, Belle Lamarr. Wspominał Al - Wtedy byliśmy jeszcze razem z Lucille. Belle miała syna i córkę, a jej córka też była artystką - śpiewała i tańczyła. Jimi bardzo polubił ciocię Belle, ale chyba nie do końca widział kim była...

Do drugiej klasy Jimi idzie już w innej szkole, w Horace Mann Elementary, na rogu 23rd Avenue i East Cherry Street. Kiedy przychodzi do nich pracownica opieki socjalnej, Jimi stara się ją przekonać, że zamiast butów i ubrania, powinien dostać gitarę, bo - To instrument, jaki znaleźć mogłeś w każdym domu... Najpierw (w roku 1955, albo jak uważa Steven Roby lub w 1958 według T. Browna) w miejsce wymarzonej gitary Jimi dostanie ukulele, które znajdzie w sprzątanym wraz z ojcem garażu pani Maxwell. Wspominał Leon Hendrix - Nie kryliśmy zaskoczenia, kiedy po uniesieniu drzwi garażu zobaczyliśmy rzeczy, które trudno nazwać śmieciami. Większość znajdowała się w dobrym stanie, a niektóre sprawiały wrażenie cennych. Ranek spędziliśmy na wyciąganiu wszystkiego z garażu i ładowaniu na skrzynię półciężarówki. Mimo że większość gratów przeznaczono na wysypisko, tata odłożył wiele z nich. Klejnotem koronnym tego polowania był zagrzebany pod materacem w rogu zestaw karabinów z wojny secesyjnej. Kiedy tata zrobił sobie przerwę na zimne piwo, Buster i ja zabraliśmy się za przebieranie śmieci w poszukiwaniu kolejnych skarbów. Po niedługim czasie Buster wynurzył się ze sfatygowanym ukulele w rękach. Brzdąknął parę razy, a na jego twarzy pojawił się szeroki uśmiech…