W Vancouver okazuje się, że japońscy przyjaciele Ala z jego dzieciństwa gdzieś przepadli. Zmarł też jego szkolny kolega Harry Hastings, któremu kiedyś wysyłał z Seattle paczki amerykańskich papierosów, więc ojciec Jimiego ze smutkiem przyznał - Niemal wszystko się zmieniło... Tak było pierwszy raz, gdy odwiedzili Vancouver. Teraz, latem 1949 roku Al przyjeżdża do swojej matki ponownie, ale bez Lucille. Po raz kolejny bowiem odeszła. Jimi i Leon spędzają całe lato, mieszkając u ciotki Pat. Leon zanotował - Siostra taty, nasza ciotka Pat, usłyszała o jego problemach i zaproponowała, żebyśmy zostali u niej i u jej męża, Joego, w ich domu w Vancouver, przy Drake Street. Tata nie miał wyboru: spakował nasze rzeczy: wsadził do samochodu i pognał z powrotem autostradą numer 99 do Kanady. Ciocia Pat w Vancouver dobrze się nami opiekowała. Zapisała Bustera do szkoły podstawowej Dawson Grade, do której za młodu chodził tata, ja zaś rozpocząłem zajęcia w przedszkolu... Al dodał - Pat pracowała jako pomoc nauczyciela, zapisała Jimiego do Dawson School, gdzie ja też chodziłem jako dziecko. Leon był jeszcze zbyt młody, aby być w szkole, więc udał się do przedszkola. Płaciłem Pat i Joe za opiekę nad nimi, i w każdą sobotę jechałem, aby się z nimi zobaczyć... Pearl Hendrix wspominała, że siostra Ala Pat, nie mieszkała w Vancouver, jak można to znaleźć w różnych biografiach Jimiego - Wtedy on zamieszkał u babci. Pamiętam, że przyjechał w łachmanach i kupiłam mu bieliznę oraz nowe rzeczy do ubrania...