Wśród utworów, które składają się wtedy na występ "Stonesów", jest tylko jeden, którego nie napisali sami - "Not Fade Away". Pozostałe numery są singlami ich autorstwa oraz kawałkami z nowej płyty "Aftermath". Wydano ją w USA w dniu ich przylotu do Ameryki, czyli dwudziestego trzeciego czerwca. Kilka tygodni później, 19 sierpnia Bryan Gray z Desert News złośliwie napisze - Ten album robi świetną robotę dla zespołu w pozbywaniu się publiczności powyżej dwudziestu lat. Powód - oni próbują śpiewać...

            ...Nasz koncert w Forest Hills w Nowym Jorku - wspominał Bill Wyman - miał być jednym z najważniejszych podczas tej trasy, ale na stadion mieszczący 14 500 osób sprzedano tylko 9 500 biletów... Na ten koncert "Stonesi" lecą helikopterem z Manhattanu do Queens. Na miejscu widzą, że widownia wypełniona jest zaledwie w trzech czwartych, bo bilety po pięć i dziesięć dolarów, dla wielu fanów okazały się za drogie.  Zespół ochrania zespół trzystu siedemdziesięciu pięciu policjantów. Panuje nieznośny nowojorski upał, ale temperatura na widowni jest jeszcze wyższa - Tradycyjnie – gaz łzawiący, pałki... "Stonesi" wykonują dziesięć utworów, w tym, na koniec "19th Nervous Breakdown", "Paint It Black" oraz "(I Can't Get No) Satisfaction". ...W czasie ostatniego numeru zespołu „Satisfaction”, kilka dziewcząt wybuchło nieopanowanym płaczem, kilkunastu młodych ludzi rozmyślnie przedarło się przez kordon policji - napisał jeden z reporterów następnego ranka w dzienniku New York Times - Zespół natychmiast się wycofał i w parę sekund zapalono światła na stadionie, a helikopter Rolling Stonesów odleciał w noc…       

                Ten swój koncert muzycy "The Rolling Stones" postanawiają uświetnić imprezą drugiego lipca 1966 w dyskotece Ondine lub Cafe Wha? ...Oboje Keithowie (Linda i Richards - przyp. aut.) - jak napisał Christopher Sandford - wstrzymali oddech, kiedy psychodelicznie ubrany muzyk skakał po scenie, grając na cały regulator składankę Dylana z dodatkiem świdrującego sprzężenia zwrotnego... Bill Wyman dodawał - To było dziwne, bo robił to, czego nie robi przeciętny muzyk, choć Charlie Patton grywał na gitarze trzymanej między nogami, już w latach dwudziestych. T-Bone Walker robił to samo w latach czterdziestych i pięćdziesiątych. Więc nie było to niczym nowym w ogóle, ale nowym dla tej publiczności...