Co do tej jednorazowej współpracy z Donem Covay'em i przede wszystkim ustalenia terminu tej sesji na Broadway'u w studiu A1 Sound jednego z założycieli firmy Atlantic Herba Abramsona, autorzy biografii Hendrixa mają spore obiekcje. Padają różne daty w 1964 roku, od kwietnia do 8, 13 lub 18 maja, choć podaje się także, że Covay dokończy nagrywanie albumu "Mercy!" dopiero od pierwszego do piątego października 1964. Wśród muzyków, którzy nagrywają "Mercy, Mercy" (podaje się także inny tytuł - "Have A Mercy") znaleźli się: Horace "Ace" Hall (gb), Bernard Purdie (dr), Ronald Miller (g) oraz wspomniany Clemons (voc), który z Covay'em spotka się później w teatrze Apollo. W niektórych źródłach wymienia się Jimiego, który zagrał na drugiej gitarze, w niektórych zupełnie się go pomija, tłumacząc, że - dostał pieniądze "pod stołem", a jego nazwisko nie znalazło się na liście muzyków, co było wówzcas częste i zwyczajowe... Utwory z tamtych sesji trafią również na płytę „See-Saw”, firmowaną przez Covay's i jego grupę "The Goodtimers".

            Ponad dekadę od powstania "Mercy, Mercy", Don Covay przesłucha nagrania z połowy lat sześćdziesiątych i w 1977 roku stworzy album składankowy “Funky Yo-Yo”. Znajdą się na nim także inne dwa utwory, w których podobno zagrał Jimi, w tym “Three Time Loser” oraz być może "Love Is Sweeter On The Other Side", przy czym początkowe nuty tego pierwszego brzmią bardzo znajomo do późniejszej kompozycji Hendrixa "Red House". Don Covay różnie też opowiadał o tamtej sesji z maja 1964, podczas której powstało jego najbardziej znane nagranie. Odbyła się od razu następnego dnia, po tym, jak wymyślił piosenkę w trakcie swojego występu w klubie, a Hendrix zagrał, gdyż właśnie wtedy zastąpił jego muzyka z grupy "The Goodtimers". Czy można w to wierzyć? Autor Peter Guralnik opowiadał, że Don Covay to - Marzycielski człowiek, który jest zdolny do przędzenia najbardziej wyszukanych fantazji wokół najbardziej przyziemnych zdarzeń...⁵⁷ Z kolei Steven Roby podaje, że na albumie "Mercy!" (Atlantic S104) oprócz tytułowego, znajdują się również cztery inne utwory z gitarową pracą Hendrixa: "I'll Be Satisfied", "Can't Stay Away", "Take This Hurt Off Me" oraz "Please Don't Let Me Know". Za to autor tekstu na okładce kompilacyjnego albumu "The Definitive Don Covay” (Razor & Tie RE 2053) podając listę muzyków wymienia tylko basistę Ronalda Millera, reszta jest jego zdaniem "nieznana". Sam zaś Jimi Hendrix w wywiadzie udzielonym w 1968 roku pismu Rolling Stone opowie, że swoją grę na "Mercy, Mercy" demonstrował Steve'owi Cropperowi w Memphis, o czym więcej w rozdziale następnym.