11 maja 1965 roku rozgłośnia i stacja telewizyjna WABC reklamują własny program Go Go, który nadawać będzie przez tydzień, od 17 do 23 - dokładna data emisji nie jest jednak znana, prawdopodobnie stało się to 22 maja albo 17 maja.  Obok Richarda biorą w nim udział: Timi Yuro oraz "Ruby & The Romantics". Po występie w Long Pond Inn w Greenwood Lake w stanie Nowy Jork, 27-go Jimi otrzymuje od firmy Little Richard’s Productions zapłatę za swoją pracę u Richarda - 166 dolarów i 55 centów. To dla niego znak, że znowu znalazł się na bruku. Stabilne koncerty i zarobki, choć raczej kiepskie, ponownie stały się marzeniem.

            Kiedy Jimi wraca w czerwcu tego samego 1965 roku do Vasquenza w Park West Village, gdzie miał swoje rzeczy, okazało się, że wszystko się zmieniło. Faye była teraz z Arthurem Allenem. Jimi wysyła wręcz rozpaczliwy list do Rosy Lee Brooks, która mimo wydanego 5 czerwca debiutanckiego singla "My Diary" (Patrz Rd.7) nadal pracowała jako tancerka w Club LaRouge  w Los Angeles. Opowie później - Jimi dzwonił i pisał do mnie przez cały czas. Często żartował, naśladując głos i zachowanie Little Richarda. Myślał, że to zabawne. Było wiele spraw, które mu się nie podobały, a ostatnią to, że zamknięto go w pokoju hotelowym, gdyż nie miał pieniędzy, a Richard nie opłacił jego rachunku... Jimi napisał do Rosy, żeby przysłała mu pieniądze – Muszę odebrać swoją gitarę zastawioną w lombardzie… Często zresztą opowiadał historie, jak kilkakrotnie wykupywał swój instrument głównie dzięki pomocy różnych kobiet, więc i Rosa była bardzo poruszona - Nie mogłam znieść myśli, że zastawił swoją gitarę...