Piosenka "Like A Rolling Stone" opowiadała historię młodej kobiety, która swego czasu 'wspaniale się ubierała', lecz koleje losu sprawiły, że nie ma już żadnych 'tajemnic, które mogłaby zdradzić'. Można to odczytywać jako powiastkę umoralniającą, albo mściwy atak, ale utwór stał się metaforą pokolenia młodych ludzi klasy średniej, którzy oddalili się od norm społecznych. Można dodać, że wrażenie na Hendrixie robiła nie tylko treść piosenki, ale też składająca się na nią muzyka i aranżacja. "Like A Rolling Stone" była dłuższa, bardziej drapieżna, głośniejsza i lepsza od wszystkiego, co nadawano w popowych audycjach - i wszystkiego, co Dylan napisał do tamtej pory. W filmie "Don't Look Back" Dylan komponował "Like A Rolling Stone" na fortepianie, grając akordy, które, jak sam przyznał wziął z "La Bamba" Richiego Valensa. "Like A Rolling Stone" była mściwa, elektryzująca, dynamiczna - stanowiła zaprzeczenie renesansu folka lat 60, na którego czele stał swego czasu sam Dylan. ...Nigdy wcześniej nie napisałem takiej piosenki - opowiadał Martinowi Bronsteinowi w lutym 1966) - nagle przyszło do mnie co mam zrobić... Warstwa muzyczna była równie wyzwolona, sesje nagraniowe odbywały się, jak wspominał Al Kooper - W atmosferze zupełnego chaosu, w punkowym klimacie. Tak nam to po prostu wyszło... Zaś Mike Bloomfield dodawał - Dylan powiedział: 'Nie chcę, żebyś grał pierdoły w stylu B.B. Kinga, nie chcę żadnego, kurwa, bluesa. Masz zagrać coś innego'...