Rozdział 4: Wizyta w studiu telewizyjnym: "It Must Be Dusty", Dusty Springfield. 

(4-5, 12-15 czerwca) 

            ...Nie chcę więcej grać na gitarze zębami, nie chcę błaznować, ale robię to ze względu na publiczność. Widzieli raz i od tej chwili oczekują tego ode mnie zawsze. A ja ulegam. Wbrew sobie… (Jimi Hendrix)

            We wtorek 4 czerwca "JHE" udaje się do Borehamwood, Hertfordshire, gdzie w studiu "D" Elstree między 15:30 a 18:30 trwa półgodzinna próba przed jutrzejszym nagraniem do programu "It Must Be Dusty!" telewizyjnego programu, którego gospodynią jest największa wówczas gwiazda brytyjskiej muzyki pop - piosenkarka Dusty Springfield. Mary Isabel Catherine Bernadette O’Brien, jak brzmiało jej prawdziwe nazwisko, od dzieciństwa marzyła o tym, by śpiewać. W rodzinnym domu było pełno muzyki. Ojciec, perfekcjonista, miał potężną kolekcję płyt, głównie jazzowych Peggy Lee i Jo Stafford oraz z piosenkami Gerswhina, Rodgersa i Harta, Hammersteina i Portera a także orkiestr Duke'a Ellingtona, Count Basiego i Glenna Millera. Urządzał jej zabawy w zgadywanie wystukując na jej dłoni rytm utworu pytał o jego tytuł. Małą Mary nazywano "Dusty", czyli "Zakurzona", gdyż z chłopakami z sąsiedztwa grywała na ulicy High Wycombe w piłkę nożną, a do domu wracała brudna i oczywiście od stóp do głowy - zakurzona. Pierwszego nagrania dokonała mając lat 12 - w sklepie muzycznym w Ealing, w Zachodnim Londynie utrwaliła swoją wersję piosenki Irvinga Berlina „When The Midnight Choo Choo Leaves For Alabama”. W 1958 roku, 19-letnia Mary, pod pseudonimem Shan, dołączyła do popularnego wtedy zespołu "Lana Sisters". Z nimi występowała w telewizji oraz na scenach Wielkiej Brytanii i w amerykańskich bazach rozmieszczonych na europejskim kontynencie. Wtedy nauczyła się harmonizacji śpiewu i pracy z mikrofonem. Nowe umiejętności przydały się, gdy w 1960 roku wraz ze starszym bratem Dionysiusem (Tomem) i Mikem "Timem" Fieldem założyła trio "The Springfields". Dusty, Tom oraz Tim wykonywali pieśni folkowe, country i etniczne, np. zuluską "Wimoweh". ...Bardzo szybko zaczęliśmy pojawiać się w telewizji. I przekonaliśmy się, że jeśli śpiewało się głośno i szybko, wszyscy byli pod wrażeniem. Byliśmy okropnie radośni. Bycie radosnym było niesamowicie ważne - wspominała Dusty. Największe sukcesy trio odniosło w 1963 roku w Wielkiej Brytanii piosenkami "Island Of Dreams" (7m) i "Say I Won't Be There" (5m) oraz "Silver Threads And Golden Needles", która niespodziewanie trafiła na listę Billboardu (do Top 20) we wrześniu 1962 r., tym samym trio "The Springfields" było pierwszą brytyjską grupą wokalną, która zdobyła popularność za Atlantykiem, przed "Beatlesami" i przed ich pierwszym amerykańskim przebojem "I Want To Hold Your Hand" (1m 1 lutego 1964).