Na trasie, z reguły przyjmowanej przez odbiorców entuzjastycznie, zdarzają się drobne "wpadki", na przykład na koncercie w American Legion Hall w Clarksville Hendrix, Robert Fisher (dr) i Jimmy Scott (sax) improwizują przez dwadzieścia minut, ponieważ reszta zespołu spóźnia się na występ. Na innym koncercie w Searcies (lub Daw Serses) w Bells, w stanie Tennessee, na życzenie właściciela klubu grają tylko Hendrix z Larrym Lee oraz perkusistą i basistą „The Bonnevilles”, bez sekcji dętej. Jimi często wraz z Larrym gra akordy, ale też decyduje się na coraz bardziej ekscytujące solówki. Czasem też wywołuje na dłuższe solo perkusistę Isacca McKay'a, aby samemu przygotować się do grania na gitarze techniką "slide". Znaczenie Hendrixa wzrasta z każdym koncertem, aż Fisher, w przeciwieństwie do niektórych odbiorców i właścicieli, decyduje się, na umieszczenie jego nazwiska jako głównego muzyka - (Jimi) mógł zrobić więcej z gitarą, niż bracia Ringling z czerwonym, białym i niebieskim słoniem. Czy to była gra na gitarze za plecami lub szarpanie strun zębami, jego popisy naprawdę rozpalały tłum...